Advocaatje leef je nog?

Het was in 2004 en geen uitzondering dat ik na middernacht nog druk typend achter mijn computer zat.

De kinderen op bed, stil in huis, nog even een paar mailtjes wegwerken, of de laatste hand aan een pleitnota voor de volgende dag. Mijn man zag het met lede ogen aan. Dat houdt natuurlijk geen mens vol.

Ongezond patroon

Toen dacht ik van wel. Ik had nergens last van dacht ik. Toch moest ik, toen ik er wat langer over nadacht, toegeven dat ik in een ongezond patroon zat. Ik probeerde alle ballen in de lucht te houden, iedereen tevreden te stellen, al mijn rollen perfect in te vullen. Zelf kwam ik op de laatste plaats. Mijn man zei als je zo doorgaat krijgen wij ruzie, je hebt later spijt dat je veel te veel hebt gewerkt, of je wordt ziek. Zijn wijze raad heb ik gelukkig serieus genomen. Ik denk dat ik daarmee een burn-out en problemen thuis heb voorkomen.

Toegeven het gaat "niet zo goed"

Maar ja, wat ga je dan doen? Ik stond op het schoolplein en een vriendin vroeg me hoe het met me ging. Tot haar verbazing zei ik “niet zo goed”. Wat dan? “Nou ik krijg geen balans tussen werk en privé”, zei ik. Ze zei dat ze toevallig net van een bedrijfsarts voor een medewerker in haar bedrijf een brochure had gekregen. De eerste zin: “Wil je meer balans tussen werk en privé?” “Wil je meer genieten van het moment?” “Wil je beter kunnen delegeren? Helemaal raak! Alsof het voor mij geschreven was!

Meer balans

Dat was het begin van mijn pad op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Een ontdekkingstocht.

Een pad waar ik niet alleen persoonlijk, maar ook als professional veel aan heb en heb gehad. Het beste dat ieder mens, iedere professional, in mijn ogen kan doen.

Hoe beter ik mezelf leer kennen, hoe meer ik mezelf doorzie, des te meer ontspannen en zeker ik ben, hoe meer verantwoordelijkheid ik neem en mezelf durf in te brengen, hoe minder emotioneel ik reageer, hoe minder ik anderen de schuld geef, hoe minder ik me laat beïnvloeden door wat anderen van me vinden.

Je kansen zien

Maar ik ben een mens en niets van dat alles is me vreemd. Het is een proces. Iedere ontmoeting, iedere samenwerking, ieder conflict, eigenlijk iedere ervaring geeft je de kans om meer en meer te ontdekken wie je bent. Het enige is: er verandert niets als je de kansen niet ziet en benut.

Investeren in ontwikkeling

Sinds 2004 investeer ik jaarlijks in mijn ontwikkeling, los van mijn puur professionele ontwikkeling. Om steeds meer te ontdekken wanneer ik trouw ben aan mezelf en wanneer niet. Om keuzes te maken die bij mij passen. Om bewust te worden waar ik mezelf tegenwerk.

Als het jou ook leuk en zinvol lijkt om dit jaar wat stappen te zetten in jouw ontwikkeling. En als je denkt dat ik daar een rol in zou kunnen spelen, kijk op mijn website naar de verschillende mogelijkheden op gebied van bijvoorbeeld coaching of intervisie, ik hoor graag van je en denk sowieso graag even met jou mee!